એક ઉમંગ છે મારી આજ્ઞાકારી દિકરી બનવાની-દીકરી વહાલનો દરિયો.

 

   એક ઉમંગ છે મારી આજ્ઞાકારી દિકરી બનવાની

=================================


આજે આપણે દીકરી વિશે વાત કરીશું. આપણે જોઈએ છીએ કે દીકરાના પ્રમાણમાં દીકરીઓની સંખ્યા ખૂબ જ ઓછી થઈ રહી છે.જો આપણે સૌ એકઠા થઈ અને દીકરીને બચાવીશું તો આવનાર સમયમાં અનેક મુશ્કેલીઓનો સામનો આપણે નહીં કરવો પડે.

 

              ” બેટી બચાવો,બેટી પઢાવો “


જ્યારે એક “દીકરીનો જન્મ થાય છે ત્યારે તેના પિતાને એક ત્રીજી અશ્રુભીની આંખ મળે છે.જે તેના હ્રદયમાં છુપાયેલી હોય છે.અરે,દીકરી તો પિતાના હૃદયનો ધબકારો છે.દીકરી તો રૂડી સમાજની મૂડી,દીકરી વિનાની જિંદગી અધૂરી.

 


જ્યારે મા-બાપ દીકરીને ભણાવી ગણાવી મોટી કરીને સાસરે મૂકે ત્યારે તે સાસરીમાં દૂધમાં સાકરની જેમ ભળી જાય છે.અને માતા-પિતાના સંસ્કારોનું સિંચન કરે છે. જેટલી શક્તિ અને તાકાત દીકરામાં છે એટલી જ શક્તિ અને તાકાત દીકરીમાં પણ છે. અત્યારના સમયમાં દીકરી શું નથી કરી શક્તી ? દીકરી તો બધું જ કરી શકે છે. કોઈ શિક્ષક તો કોઈ પાયલોટ અને કોઈ રાજ્યપાલ મુખ્યમંત્રી, વૈજ્ઞાનિક પણ બને છે.

એક ઉમંગ છે મારી આજ્ઞાકારી દિકરી બનવાની-દીકરી વહાલનો દરિયો.

 

Read more:-મા નો પાલવ

દીકરી તો સાક્ષાત મહાલક્ષ્મી નો અવતાર છે.અને ફૂલની જેમ સુગંધ ફેલાવનાર પણ દીકરી જ છે દીકરી તો નદીમાં વહેતા પાણીની મીઠી બુંદ છે જોઈ બુંદને સમજીએ તો ઘણું બધું મહત્વનું છે. દીકરી તો સંબંધની વહેતી સરિતા છે. તે સંબંધના ચોગઠે હંમેશા એક ખડખડાટ કરતી નદી ની જેમ ધોધમાર વહેણમાં વહ્યા કરે છે.

 
 દીકરી તો આ કલબલાટ કરતા પક્ષી નો માળો છે. અચાનક તેની પાંખ આવશે તો ઉડી પણ જશે અને જો માબાપે સારા સંસ્કાર આપ્યા હશે તો દીકરી તેના ઘરનું ઢાંકણ બનીને ઘર પરિવારની રક્ષા કરી આ સંસારરૂપી દરિયામાં પોતાનું અસ્તિત્વની ઓળખ ઊભી કરી સન્માન સાથે જીવે છે. 
 
 અત્યારના સમયમાં અમુક જગ્યાએ જોવા મળે છે કે જ્યારે દીકરો મોટો થાય ત્યારે મા-બાપને બહાર કાઢે છે જ્યારે તે દીકરી તેની કાળજી રાખે છે. અત્યારે આ બાબત ખૂબ જ ગંભીર બની ગઈ છે અને આપણે જોઈએ તો વૃદ્ધાશ્રમ પણ કદાચ એટલે જ ખોલવામાં આવ્યા હશે પણ જો એક ગુણવાન અને હોશિયાર ડિગ્રી હશે તો તે બે ઘરને પાર કરશે.
 
દીકરી તો બે ઘરથી વહેંચાયેલી છે. દીકરી બે કુળને અંજવાળું આપે છે.’આપણા ઘરમાં દીવો કરે એ દીકરો પરંતુ કોઇના ઘરમાં જાય ને દીવો કરે એ દીકરી’

દીકરી તો તુલસીનો ક્યારો છે.જ્યારે મા-બાપ દીકરીને સાસરે વળાવે છે ત્યારે દહેજ આપે છે. જો એ દહેજ માં આપવામાં આવેલાં ઘરેણાની જગ્યાએ શિક્ષણ આપવામાં આવ્યું હોય તો એ દીકરી શોભે છે એટલી ઘરેણામાં નથી શોભતી.અમુક લોકોની એવી વિચારધારા હોય છે કે દીકરીને થોડીજ ભાવાય ? દીકરો હોય તો ઠીક?દીકરીને તો ઘરનું કામકાજ કરવાનું હોય છે. આપણી પાસે મકાનો ઊંચા છે પણ વિચારો નીચા જ છે.
 

 જ્યારે આવા શબ્દો આપણા કાન એ પડતા હોય ત્યારે ખૂબ જ દુઃખ થાય કે આપણે જ દીકરી દીકરા વચ્ચે ભેદભાવ ઊભા કરીને દીવાલ ચણી દેતા હોઈએ છીએ જે કેટલા લોકોનું ભવિષ્ય બગાડે છે પણ ખરેખર આપણા માટે દીકરી દીકરો બંને એક જ સમાન છે પણ આ વિચારધારા ને હવે આપણે જ બદલવી પડશે તો જ દેશનું ભાવિ ઉજવડ થશે શે. હું એમ માનું છું કે બધા તાકી તાકીને જુએ પણ દીકરીને સૂરજ ના તેજ જેવી તેજસ્વી બનાવો એટલે તાકીને જાતાં પહેલા નજર ઝૂકી જાય.

એ પણ સત્ય છે કે ભગવાન દીકરી પણ એમને જ આપે છે. જેમનામાં તેને ઉછરવાની તાકાત હોય. આંગણામાં એ ઝાંઝરીના ઝણકાર એમ જ નથી સાંભળવા મળતા જ્યારે આપણે સારા કર્મ ધર્મ કર્યા હોય ત્યારે આપણા આંગણે એક લક્ષ્મીનો અવતારે આ જાણકાર સાંભળવા મળે છે કહેવાય છે કે પિતાનો અઢળક પ્રેમ અને માતાનો નિર્મળ વહાલ, આ ભેગા થાય અને આકાશમાં જ હેલી ચડે ને તેની વાદળી બંધાય અને જે આનંદ વરસે એનુ નામ દીકરી.

 
અમુક સમાજમાં દીકરી સાસરે જાય એટલે સાસરિયાવાળા કે ગામવાળા તેમને એ જ પૂછે છે કે વહુ તું કરિયાવરમાં શું લાવી ? પરંતુ કોઇ એવું નથી પૂછ્યું કે તે શું શું મૂકીને આવી.આ વાતનો જ્યારે સમાજ વિચાર કરશે તો ઘણું પરિવર્તન આવશે અને સાસરે ગયેલી દીકરી કરતાં ઘરમાં આવેલી વહુને વધુ મહત્ત્વ આપો. જે દીકરી પોતાની યાદ નો પોટલો તેના ઓરડે બાંધી અને બીજાના આંગણે કંકુ પગલા કરી પોતાનું અસ્તિત્વ તેના પરિવાર માટે અર્પણ કરે છે
 
 ત્યારે તેને આપણે ક્યારે છોડવાનો અધિકાર આ ઈશ્વર આપતો નથી તો આંગણે આવેલી વહુને પણ વહુ શબ્દથી નહીં પણ આપણી દીકરી શબ્દથી નવાજી તેને માન સન્માન સાથે તેના અરમાનો પૂરા કરવા આપી અને હસતી ખેલતી રમતી તેનું જીવન જેમ પહેલા જીવતી તેમ તેને જીવવા દઈએ નહીં કે આપણે તેને ખીલે બાંધી રાખીએ. આપણે વડીલોના વિચારોને અપનાવશું તો ઘણા પરિવારો તૂટતા બચી જશે. દીકરી કન્યાદાન એટલે તો ઇશ્વરે આપણને કરેલું મહાદાન . દીકરી તો આ ખડખડતી રહેતી નદીઓનું ઝરણું છે.

 

 

        “ખૂબ જ ખૂબસૂરત હોય છે દીકરી,

          વાત્સલ્યની મૂરત હોય છે દીકરી”

 

એક દીકરીએ પણ પોતાના જીવનમાં અનેક સપનાઓ જોયા હોય છે અને તે સપનાઓ તેમને પૂરા કરવા દેજો અને દીકરીમાં દીકરો બનવાની ક્ષમતા છે, પણ દીકરો ક્યારેય દીકરી બની શકે ખરો ? અને જેના ઘરમાં દીકરી નથી તેનું પર સમસાન જેવું લાગે છે.

 

“એક તમન્ના છે ,મારી ચાંદ બની ચમકવાની,એક આરઝૂ છે મારી ગગનનાં ઊડવાની,એકસ્વપ્ન છે મારું સૂરજની કિરણ બનવાનો એક ઉમંગ છે મારી આજ્ઞાકારી દીકરી બનાવાની”

________________________________________

-ભાવના આહીર, ઉખડમોરા

ગાંધીનગર.

ભાવના આહીર, ઉખડમોરા,ભુજ કચ્છથી. હાલ ગાંધીનગર ગુજરાત. તાજેતર માં હું ઓલ ઇન્ડિયા રેડિયો અમદાવાદમાં સ્ટોરી ટેલિંગ માં કાર્યરત છું. અભ્યાસમાં, MGT કરી રહી છું.સાથે સાથે લેખન કાર્યમાં ઉપનામ "સત્યાંગી" ની કલમે મારી નવલકથા, નવલિકા,વાર્તા,કવિતા,હાઇકુ જે જુદા જુદા ન્યુઝ પેપર અને મેગેઝીન માં પ્રકાશિત થાય છે. આપે મારી કલમને પોંખી એ બદલ આભાર.

Sharing Is Caring:

Leave a Comment