“પોશિંટો વાર્તા”
“પોશિંટો વાર્તા” અંતિમ ભાગમાં આપણે જોઇશું કે અત્યારના સમયમાં વૃદ્ધાશ્રમની સંખ્યા ખૂબ જ વધી રહી છે તો તેના માટે આપણે શું કરી શકીએ તેનું બોધ આ છેલ્લા ભાગમાં મેળવીશું.
રામી ઈશારા કરતી બોલી તું જા હવે આનું તો ધ્યાન હું રાખીશ. મીરા આશીર્વાદ લઈને નીકળી.
જીગર ખેડીને હેજી બોલી ઘરમાં હવે તું સૌથી મોટી છે પરિવારને સાંભળવાની ફરજ તારા હાથમાં છે.સમય સાથે સંબંધ રેતીની જેમ સરકી ન જાય તેનું ધ્યાન તારે રાખવાનું છે.ના હો એવી ભૂલ હવે ભૂલથી એ ના કરુ.
તમારો લબાજો લ્યો ને નીકળો તમારા ઓરડાની શોધમાં આંગણામાં બધું સમાન વેર વિખરાયેલા જોતા હેજી બોલી ઉઠી ‘આખલાને છૂટો ચારવા મુકો એટલે બીજાને ભૂખા મારે જ’.
બસ હવે મોઢે મગ ભરો બહુ સાંભળ્યું તારું બડબડાટ મને શાંતિથી શ્વાસ લેવા દો નહીં તો ધક્કા મારીને રસ્તો ચીઘવો પડશે.
હાય બાપ રે આ બાયડી છે કે પથ્થર.ભગવાનનો ય જરાય ભો નથી તને?આ નુ મો જોઈને તારું મન પલળતુ કેમ નથી?
માણસ છે કે જનાવર ?
હેજી આના કરતા તો તારું ઓટલુ સારું છે પથ્થર થઈને તને પૂછે છે,હા લખી તારી વાત હાવ હોનાની.ગંધ હોય કે સુગંધ બોલ કી જાત ફેલાતા વાર ન લાગે ગંધ સાથે મારો જન્મ જાતનો નાતો પણ આ ઓટલા સાથે મારી મુગ્ધા અવસ્થાનો પ્રેમ ખબર નહીં આ ઓટલે મારા એક એક શબ્દમાં ઝરતી બરતરાને ઠંડક આપી પોતે તપ્યો છે.
એના એક સ્પર્શથી મારા આખા દિવસનો થાક ઉતરી જાય છે મારા સુખ દુઃખમાં આશરો આપનાર છેલ્લે તો તું જ જીતી ગયો.આ દુનિયાદારીની આંધળી માનવતા હારી નેઠે.
અચાનક હેજીના પગે જાણે કોઈ વીંટાઇને બોલ્યું માવલડી મને માફ કરજો આ દુનિયાદારીની દેખાદેખી, તારીમારીમા હું એટલી ડૂબી ગઈ કે માનો પ્રેમ ન ઓળખી શકી.હું માફીને લાયક તો નથી પણ મને મારી ભૂલ સમજાઈ ગઈ કે મા-બાપ વગરનો ઘર સ્મશાન જેવું છે.
“ વીયા કવીયા થાય પણ માવતર કમાવતર ના થાય ”
ચાલો હવે બધા આજે મારા હાથનો રોટલો ખવડાવું આટલા દિવસ તો મો માંથી કોળીયા કાઢ્યા પણ હવે જ્યાં સુધી તમે છો ત્યાં સુધી અમે સાથે હળીમળીને સેવા કરીશ કા નાનકી હા જુઓ તમારા ઓટલા જેટલો પ્રેમ નહીં આપી શકું એટલે એની જોડે પહેલાં જજો.
આપ સૌનો ફરીથી ખૂબ ખૂબ આભાર આપે ત્રણ ભાગ વાર્તા ના વાંચે તેને વધાવી તે બદલ ધન્યવાદ…
ભાવના આહીર.
